AKTUALNOŚCI

Będzie największym z budynków Uniwersytetu w Białymstoku. I najnowocześniejszym. Na terenie uczelnianego kampusu trwa budowa Wydziału Nauk Humanistycznych (BNH) oraz przebudowa budynku biblioteki na terenie Kampusu UwB wraz ze 148 miejscami postojowymi oraz niezbędną infrastrukturą techniczną i zagospodarowaniem terenu.
Budynek Nauk Humanistycznych to kolejny etap budowy Kampusu Uniwersyteckiego w Białymstoku i kolejny element w urbanistycznej układance zdefiniowanej w pracy konkursowej z 2008 r. autorstwa firmy Marek Budzyński Architekt z Warszawy. Teren uczelni położony pomiędzy Lasem Solnickim i Zwierzyńcem jest południową częścią zespołu ogrodowego, tworzącego jedno z największych założeń ogrodowo-urbanistycznych w XVIII-wiecznej Polsce.
Obiekt zlokalizowano po północnej stronie „placu słonecznego”, w bezpośrednim sąsiedztwie budynku biblioteki, z którym zostanie połączony obudowanym przejściem na poziomie pierwszego piętra. Teren przeznaczony pod budynek BNH wyznaczają dwie drogi promieniście rozchodzące się z centralnego placu. Od strony północnej zaplanowano tereny rekreacyjne.
Od strony głównych przestrzeni publicznych budynek ma zwartą, trzykondygnacyjną bryłę, w której można wyróżnić trzy podstawowe części: część z wejściem głównym od strony południowej, skrzydło zachodnie i skrzydło wschodnie. Część środkowa od strony południowej i północnej jest całkowicie przeszklona. Główny hol łączy plac przed wejściem z terenami rekreacyjnymi na tyłach budynku.

Dane liczbowe:
Powierzchnia użytkowa całkowita: 9.740,55 m2
Powierzchnia zabudowy: 3.944,12 m2
Liczba użytkowników: 2.108 osób

Idea projektu zakłada zróżnicowanie elewacji w zależności od charakteru sąsiadującego terenu. Od strony południowej elewację wejściową wyróżniono materiałowo poprzez zastosowanie fasady szklanej na prawie całej powierzchni oraz przesłon z perforowanych płyt elewacyjnych. Ażurowe panele pełnią dwojaką rolę. Stanowią wątek scenografii programowej nawiązując swoim kształtem do rozwartych książek, czy zgiętych kartek papieru „zadrukowanych” otworami. Są też interpretacją przyrodniczego kontekstu vis a vis budynku i głównego wejścia, tj. brzóz rosnących na środku placu słonecznego. Przesłony pełnią też funkcję techniczną. Chronią wnętrza przed bezpośrednim nasłonecznieniem południowej fasady, minimalizując tym samym zyski ciepła i obniżając koszty chłodzenia budynku.
Na elewacjach wschodniej i zachodniej sąsiadujących z istniejącym budynkiem biblioteki oraz przyszłą zabudową kampusu zaproponowano białe okładziny elewacyjne w systemie elewacji wentylowanej. Wielkość okien oraz podziały elewacyjne podporządkowane są modułowi 60 cm i jego wielokrotności. Wąskie okna na fasadach wschodniej i zachodniej ograniczają zyski ciepła w godzinach południowych.
Elewację od strony północnej również zaprojektowano w oparciu o moduł szerokości 60 cm. Niemniej ze względu na brak podziałów elewacyjnych (tynk cienkowarstwowy) ma najmniej formalny charakter. W kontraście do pozostałych płaszczyzn zewnętrznych zaproponowano tu kolor ciemnozielony. Pomiędzy dwoma skrzydłami, w środkowej części wyróżnia się przeszklona fasada otwierająca widok z głównych wewnętrznych przestrzeni społecznych na tereny zielone oraz istniejące zbiorniki wodne.
Główną przestrzeń społeczną stanowi obszerny hol wejściowy dostępny przez główne wejście od strony „placu słonecznego” oraz od strony północnej, od terenów o charakterze rekreacyjnym. Hol ma w części wysokość trzech kondygnacji, gdzie od góry zamknięty jest dużym świetlikiem. Ta przestrzeń ma przyciągać użytkowników, którzy mogą z niej korzystać w wieloraki sposób. Szerokie amfiteatralne schody łączą dwie pierwsze kondygnacje. Mogą być też miejscem wypoczynku. W przeszklonej kostce zaprojektowano przestrzeń do cichej pracy umożliwiające większe skupienie na wykonywanych czynnościach.
Pomieszczenia pracowników administracyjnych zlokalizowano na pierwszej kondygnacji skrzydła wschodniego. Przestrzenie pracowników dydaktyczno-naukowych znajdują się na ostatniej kondygnacji skrzydła wschodniego i zachodniego. W skrzydłach bocznych także zaproponowano atria przebijające wszystkie kondygnacje.
W naszym zamyśle wnętrza budynku miały być przyjazne wizualnie, stonowane w kolorystyce, ale także stać się tłem dla artystycznych działań studentów. Dla osiągnięcia tego celu wprowadziliśmy wolne od obudowy pola na ścianach ciągów komunikacji wewnętrznej, przygotowane pod akcje typu graffiti lub inne malarskie dzieła. To także zaproszenie do współdziałania młodych ludzi z władzami uczelni i odwrotnie, wsłuchania się w potrzeby młodego pokolenia dorosłych. Mamy nadzieję, że te elementy wypełnią przestrzenie budynku twórczą energią. Każdej kondygnacji przypisano inny kolor, co podkreśla ich odmienne przeznaczenie.
Wystrój wnętrz zrywa ze sterylną bielą. Zależało nam, by były mniej formalne i bardziej przyjazne. Dużo powierzchni pionowych przeznaczono na przestrzenie ekspozycyjne. Niektóre fragmenty ścian wskazaliśmy pod graffiti.
Dokumentację projektową opracowaliśmy w środowisku 3D. Miało to bardzo duże znaczenie przy tak skomplikowanym układzie i nasyceniu wyposażenia instalacyjnego budynku.
Budynek Nauk Humanistycznych jest realizowany w formule zaprojektuj i wybuduj. Projekt powstał na podstawie wytycznych inwestora zawartych w programie funkcjonalno-użytkowym oraz załączonej do niego wstępnej koncepcji przestrzenno-funkcjonalnej opracowanych pod kierunkiem architektów Jana Kabaca i Artura Dziedzi.

Zainteresowanych szczegółami technicznymi budowy odsyłam do lektury artykułu „Kolejny wydział UwB” na stronie Podlaskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa:

ba.pdl.piib.org.pl

Tekst: Anna Pszonak, Bogdan Pszonak
Wizualizacje: Meteor Architects, Piotr Lutarewicz
opracowała Barbara Klem


Meteor Architects Białystok, zespół projektowy:
Architektura: Anna Pszonak, Bogdan Pszonak, Paweł Zadroga, Kamila Wróblewska, Dorota Skoroda i Karolina Zieniewicz
Konstrukcje: Planeron: Łukasz Dudziński, Łukasz Rodowicz, Mariusz Czajkowski
Instalacje sanitarne: PPIS Szumscy: Jacek Szumski, Iwona Barszczewska
Instalacje elektryczne: ZAPProjekt: Paweł Garstka, Wojciech Stelmaszuk
Instalacje teletechniczne: Tel-Poż Projekt Michał Redo
Opracowanie drogowe: SPID Projekt: Tomasz Knapp
Rzeczoznawca ds zabezpieczeń przeciwpożarowych: Włodzimierz Ławniczuk
Symulacja instalacji oddymiania: Ardor Grzegorz Sztarbała

Zespół projektowy Wydziału Nauk Humanistycznych. Od lewej stoją: ach. Anna Pszonak, arch. Kamila Wróblewska, arch. Dorota Skoroda, arch. Paweł Zadroga i arch. Bogdan Pszonak


wizualizacje:

Ciekawym tematem jest przeszklona elewacja frontowa. Elementy ozdobne z perforowanej blachy nierdzewnej będą mocowane do elementów konstrukcji żelbetowej. Dekoracje beda przypominać otwarte książki - mają różne kształty, różne długości i są ustawione w różnych kierunkach.

Główna aula jest zawieszona nad holem parteru i mieści się na pierwszym i drugim piętrze.

W nowym budynku pojawią się również punkt gastronomiczny oraz przestrzenie do nauki i odpoczynku. Wszystko to w nowej współczesnej odsłonie, odpowiadającej technicznym wymogom i oczekiwaniom.